Υλικό με προστασία πνευματικών δικαιωμάτων
Προεπισκόπηση περιορισμένου αριθμού αποσπασμάτων αυτού του βιβλίου
24-8-2016
2.2.3 Οι ενδείξεις στις οποίες στήριξε ο Νεύτωνας τη θεωρία της βαρύτητας
Οι νόμοι της βαρύτητας τους οποίους ο Νεύτωνας δημοσίευσε το 1686, κυριάρχησαν παραπάνω από δύο αιώνες. Αλλά πού τους στήριξε αυτός; Μα πού αλλού παρά στο φαινόμενο το οποίο αντιλαμβάνεται κάθε άνθρωπος σαν ελεύθερη πτώση – όπως την αποκάλεσε πριν απ’ αυτόν ο Γαλιλαίος. Μόνο που ο Νεύτωνας θεώρησε πως πίσω απ’ αυτό το φαινόμενο κρυβόταν η δύναμη της έλξης των μαζών που δρούσε σε παγκόσμια κλίμακα. Και αυτή την «άποψή» του διατύπωσε –εννοείται- μέσα από τις σχετικές εξισώσεις του. Είναι, βεβαίως, αυτονόητο πως αυτές απέδιδαν το φαινόμενο της βαρύτητας με προσεγγιστικό τρόπο. Σ’ αυτές τις μάζες ανήκαν, φυσικά, και όλα τα ουράνια σώματα καθώς και οι Γαλαξίες.
Ο Νεύτωνας «θεώρησε» ότι αυτή η ελκτική δύναμη των σωμάτων μειώνεται μεν όσο περισσότερο απομακρύνονται αυτά στον τρισδιάστατο χώρο, αλλά ότι εντούτοις αυτή εξακολουθεί να δρα -αν και ανάλογα εξασθενημένη- απείρως μακριά στο σύμπαν. Εξηγούσε, όμως, αυτός ο μεγάλος φυσικός, πώς και γιατί προέκυπτε αυτή η δύναμη; Και βέβαια όχι. Επρόκειτο απλώς για μια εντελώς αστήρικτη, αναίτια ιδέα. Προφανώς, φανταζόταν –φαινομενικά αιτιωδώς- ότι δεν θα μπορούσε αυτό το φαινόμενο να οφείλεται σε κάποιο άλλο αίτιο. Συνεπώς, ο Νεύτωνας στήριξε τη θεωρία του απλώς σε μια επιφανειακή ένδειξη.
Τόσο στο επόμενο όσο και στο τέταρτο κεφάλαιο ο αναγνώστης θα διαπιστώσει μέσα από απλούς λογικούς/αιτιώδεις συλλογισμούς πως και αυτές οι ενδείξεις ήταν απατηλές και, συνεπώς, εντελώς λανθασμένες.
