Αιτιότητα και λογική είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος
20-7-2012
Μερικές σκέψεις για την αιτιότητα, την λογική και την σπουδαιότητά τους στις φυσικές επιστήμες:
a—-Είναι η χρήση της λογικής ένα από τα εργαλεία των φυσικών επιστημόνων και ιδιαίτερα των φυσικών;
b—-Δεν θα έπρεπε αυτή μαζί με την αρχή της αιτιότητας να είναι για τους φυσικούς επιστήμονες ένα πρώτης τάξεως ελεγκτικό εργαλείο κατά την ανάπτυξη των θεωριών τους;
c—-Λαμβάνονται, ωστόσο, αυτά τα δύο πανίσχυρα κλειδιά από τους φυσικούς επιστήμονες σοβαρά υπ’ όψη και χρησιμοποιούνται επισταμένως για το ξεκλείδωμα των αινιγματικών θυρών που τους περιστοιχίζουν ή ακριβώς το αντίθετο;
d—-Αντελήφθησαν οι φυσικοί επιστήμονες, ότι τα πάντα στον κόσμο μας εξελίσσονται μέσα από την αρχή της αιτιότητας – δηλαδή λογικά – και ότι η αιτιότητα και η λογική είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος;
e—-Εάν αποδεχτεί κανείς τις παραπάνω σκέψεις σαν λογικές, είναι δύσκολο να συμπεράνει – εάν είναι γνώστης της φυσικής -, ότι αντιθέτως οι φυσικοί επιστήμονες ακολουθούν έναν παράλογο και γι’ αυτό λανθασμένο δρόμο;
Στο βιβλίο μου "Physik oder METAPHYSIK?" περιγράφεται και αποδεικνύεται αναλυτικά, πως η παράλειψη της συνεπούς χρήσης της λογικής από τους φυσικούς επιστήμονες είναι μία από τις σοβαρές αιτίες, που αυτοί καταλήγουν πάντα σε αδιέξοδα – παρά τις μεγάλες τεχνολογικές επιτυχίες τους μέχρι τις μέρες μας. Διότι το περιορισμένο μοντέλο εργασίας που έχουν επιλέξει και ακολουθούν, οδηγεί κατ’ ευθείαν στον λαβύρινθο της βαθιάς άγνοιας, αφού αυτό απλώς ερευνά και περιγράφει φαινόμενα. Ας αναλογιστεί, όμως, κανείς, πως αξιώματα και δόγματα δεν είναι παρά οι δύο όψεις του ίδιου κίβδηλου νομίσματος. Όποιος, ωστόσο, κατανοήσει τον επίλογο της λύσης των παραδόξων, θα αντιληφθεί, πως και στην παραπάνω ανάλυσή μου περιγράφονται φαινόμενα. Στην βαθιά αλήθεια πίσω από τα πάντα υπάρχει κάτι απροσδόκητο, γι’ αυτό είναι τόσο δύσκολη η προσπέλασή του.
