Η απόλυτη αλήθεια είναι υπαρκτή
20-7-2012
Ήδη από την εποχή της αρχαίας Ελλάδας είχε κατανοηθεί πως η από τον άνθρωπο αντιλαμβανόμενη υλική πραγματικότητα είναι απατηλή. Οι Ελεάτες φιλόσοφοι το γνώριζαν και το δίδασκαν αυτό ήδη – αν και σίγουρα λίγοι θα μπορούσαν να τους καταλάβουν. Μόνο που δεν μπορούσαν να αποδείξουν με αδιάσειστα λογικά επιχειρήματα την αλήθεια των ιδεών τους – με συνέπεια να διαρκέσει η παραδοξότητα των προβλημάτων τους μέχρι τις μέρες μας. Στην βαθιά πραγματικότητα, εντούτοις, δεν υπάρχει απολύτως καμία παραδοξότητα, αφού τα πάντα στον κόσμο μας βρίσκονται στην με άπειρη ακρίβεια προσδιορισμένη θέση τους και λειτουργούν μέσα από μιαν ατράνταχτη λογική. Το συμπαντικό ρολόι των Newton, Leibniz, Laplace, Einstein και άλλων ερευνητών είναι πράγματι υπαρκτό και λειτουργεί άψογα – έστω κι’ αν αυτό δεν συμβαίνει με τον τρόπο που φαντάστηκαν οι προαναφερόμενοι οραματιστές.
Θα πρέπει να γίνει σταδιακά κατανοητό, ότι η απόλυτη αλήθεια είναι υπαρκτή. Και θα πρέπει να εμπεδωθεί, πως αυτή μόνο μέσα από λογικούς συνειρμούς μπορεί να προσπελαστεί. Διότι πίσω από τον αντιληπτό παραλογισμό στον κόσμο μας κρύβεται κρυστάλλινη λογική. Δεν χρειάζεται, παρά μόνο να αναγνωρίσει κανείς την ύπαρξη αυτής της λογικής, κάνοντάς την κτήμα του.
Όλα τα από τον άνθρωπο αντιλαμβανόμενα «φαινόμενα» δεν είναι, πρωτίστως, αίτια αλλά αποτελέσματα αιτίων. Η αντίληψη από τον άνθρωπο της ρέουσας αλληλουχίας του ενός στο άλλο θολώνει το γεγονός του πρωταρχικού αιτίου. Σε κάθε ζεύγος αιτίου και αποτελέσματος προηγείται πάντα το αίτιο. Στον – υποτίθεται – υλικό κόσμο μας πρόκειται για την βούληση του ζωντανού πνεύματος την οποία ακολουθεί η εκτέλεση από την άψυχη εγκεφαλική ύλη. Αυτό απαιτεί με απόλυτη σαφήνεια η λογική. Οι (ρεαλιστές) ερευνητές του εγκεφάλου, όμως, διαπιστώνουν πειραματικά, πως (εντελώς παράλογα) είναι η εγκεφαλική ύλη αυτή που… αποφασίζει και εκτελεί (πείραμα Libet). Η συνείδηση (και πάλι εντελώς παράλογα) αποδέχεται καθυστερημένα το αποτέλεσμα, θεωρώντας πως πρόκειται για δική της απόφαση. Με ανάλογο τρόπο βασανίζονται διαχρονικά οι διανοητές από την γνωστή ερώτηση: «Εμφανίστηκε πρώτα το αβγό ή η κότα»; Αινίγματα σαν τα παραπάνω λύνονται, ωστόσο, πολύ απλά μέσα από μια ριζική αλλαγή του τρόπου σκέψης. Το πρώτο βήμα είναι η κατανόηση του γεγονότος, πως ο κόσμος μας εξελίσσεται εξ ολοκλήρου μέσα από τον «νόμο της αιτιότητας». (Αιτιότητα και λογική είναι οι δύο πλευρές ενός και τ’ αυτού νομίσματος.) Από την λύση των Ζηνώνειων παραδόξων προκύπτει με σαφήνεια, πως τα πάντα στον κόσμο μας εξελίσσονται με αιτιοκρατικό τρόπο – με αφετηρία ένα πρώτο αίτιο.
Τα βιβλία μου απευθύνονται σε αναγνώστες, οι οποίοι μέχρι τώρα έψαχναν απεγνωσμένα για τις απαντήσεις στις κάθε είδους ερωτήσεις τους – σε αναγνώστες, οι οποίοι αγαπούν τον λογικό τρόπο προσέγγισης των προβλημάτων. Ειδικά οι φυσικοί επιστήμονες θα διαπιστώσουν, πως τα πάμπολλα ερωτήματα που προκύπτουν κατά την εξάσκηση της επιστήμης τους, δεν είναι δυσεπίλυτα, εάν προσεγγιστούν με τον λογικό τρόπο σκέψης.
Ο αναγνώστης θα βρει στα βιβλία μου αμέτρητες ερωτήσεις από κάθε είδους γνωστικό πεδίο. Θα βρει, εντούτοις, και τις απαντήσεις σ’ αυτές τις ερωτήσεις. Η απάντησή τους μπόρεσε να επιτευχθεί μέσα από τον προσδιορισμό των τριών μεταφυσικών νόμων. Αυτοί οι νόμοι – που αφορούν το άπειρο – προέκυψαν μέσα από την λύση των Ζηνώνειων παραδόξων, ενώ αυτή μπόρεσε να επιτευχθεί αποκλειστικά και μόνο μέσα από την χρήση της απλούστατης αιτιώδους λογικής.
