Βασίλης Σταμούλης

Η λύση των Ζηνώνειων παραδόξων, που είναι το αντικείμενο του πρώτου βιβλίου μου, ήταν η θρυαλλίδα της απρόσμενης έκρηξης που με οδήγησε στη συγγραφή των βιβλίων μου. Για κάποιους λόγους κατάλαβα αμέσως, ποιος θα μπορούσε να είναι ο μόνος δυνατός δρόμος που οδηγούσε σ’ αυτήν (την λύση). Αλλά μόνο μετά από αρκετές μέρες πυρετωδών συλλογισμών γύρω από αυτά τα αρχαία αινίγματα, κατάλαβα, πως δεν επρόκειτο ακριβώς για έναν δρόμο, αλλά περισσότερο για μια μαγική οπή. Μια οπή, που θα με οδηγούσε κατ’ ευθείαν στο πουθενά και στο ποτέ – δηλαδή στον κόσμο του «Ενός». Ίσως ήταν μια μαύρη οπή. Θα μπορούσε, ωστόσο, να πρόκειται και για το γνωστό τούνελ, που πρέπει να περάσει κάθε άνθρωπος – αιωρούμενος -, για να ξεφύγει από τα δεσμά της εικονικής ύλης και να επιστρέψει στην αιωνιότητα. Στην βαθιά αλήθεια είναι η συνείδησή μας το μόνο αληθές σ’ εμάς. Κι’ αυτή η συνείδηση είναι αθάνατη.

Όλοι αυτοί οι απίστευτοι ισχυρισμοί μου αποδεικνύονται στα βιβλία μου μέσα από την λεπτομερή εξέταση κάθε είδους πλευρών με αδιάσειστο τρόπο. Τα ευρήματα που προκύπτουν από την λύση των Ζηνώνειων παραδόξων λειτουργούν με καταλυτικό τρόπο.